Prolog

Nazywali ją demonem. Kobietą o stu twarzach. Ogniem i wodą. Powietrzem i ziemią. Huraganem. Żywiołem. Bezwzględną suką pozbawioną skrupułów. Mówili o jej płomiennych włosach, wyzywającym makijażu i mocno podkreślonych czerwonych ustach. Mówili  o kusych spódniczkach i czarnych kabaretkach. Widzieli pełne piersi i nisko zakończony dekolt. Widzieli kolczyk w języku i tatuaż na przedramieniu.  Znali dziesiątki chłopaków, z którymi była. Znali setki tych, którzy wodzili po niej lubieżnym wzrokiem. Znali takich, których oczy oglądały jej nagie ciało.

Całe miasto obserwowało po cichu jej życie obfite w imprezy, alkohol i nocne wędrówki po okolicy. Połowa miasta opowiadała niestworzone historie o środowisku narkotykowym, w które rzekomo wplątała się w zeszłym miesiącu. Ćwierć miasta przysięgała z ręką na sercu, że widziała ją w sobotni wieczór na rogu ulic. Ale tylko nieliczni zastanawiali się, jaka jest naprawdę.

Czy miała przyjaciół? Niestety, nikomu nie wiadomo nic na ten temat. Podobno często zmieniała znajomych. Ludzie mówili, że nigdy nie potrafiła komukolwiek zaufać. Często widywano ją w towarzystwie paru wciąż tych samych osób, ale nikt nie miał pojęcia, na czym polegały te znajomości.  Jej wizerunek nie pasował do wizerunku przeciętnego stereotypowego przyjaciela. Nie mieściła się w tych ramach.

Nie spotkano jeszcze człowieka, który nie zastanawiał się, czy kiedykolwiek się zakochała. Podejrzewano, że jej cielesne przygody związane są z zawodem miłosnym, jakiego doznała w przeszłości. Mniejsza część społeczeństwa uparcie utrzymywała, że owa dziewczyna jest zagorzałą nimfomanką. Opinii było tyle, ile ludzi głoszących plotki.

Pewnego dnia jednak niespodziewanie zniknęła. Czy wyjechała na studia? Nikt nie chciał wierzyć w tę wersję, przedstawianą uparcie przez jej gburowatych rodziców. Wszyscy wiedzieli, że książki nie szły w parze z jej dynamicznym charakterem. Przeprowadziła się w inne miejsce? Złośliwi potwierdzali tę tezę, twierdząc, że w mieście zabrakło już chłopaków, którzy nie pojawili się na liście jej kochanków. Tak zwane porządne osoby uważały, że chciała po prostu zacząć nowe życie. Każdy wiedział jednak, że same w to nie wierzyły.

Co stało się więc z tajemniczą rudowłosą? Czy faktem jest, że wszyscy ją znali, ale nie mieli pojęcia o jej historii? A może miasto popełniło fatalny błąd, próbując dorobić jej podpis „dziewczyny o lekkich obyczajach”? Z drugiej strony - co, jeśli mieszkańcy byli dla niej wręcz zbyt łagodni?

Ruda pojawiła się tutaj sześć miesięcy temu, a od kilku tygodni nikt jej nie widział. Afera ucichła, a ludzie powoli zaczęli znajdować sobie lepsze tematy rozmów. Wszystko powróciło, gdy przed jej byłym domem pojawiła się policja. Żadna ognistowłosa nie wysiadła jednak z radiowozu. Plotki ponownie okrążyły dzielnicę,  ale tak naprawdę nikt nie znał odpowiedzi na nasuwające się pytania. Nikt nie znał jej historii. 

Prawie nikt. I właśnie dlatego powstała ta opowieść.       

____________________________________________________________

No, opublikowałam w końcu tego potworka. :) Cześć wszystkim!
Sama jestem ciekawa, jak długo tutaj posiedzę, ale na razie myślę pozytywnie. Co do samej treści... To tylko prolog, nic specjalnego, niech nikogo nie zwiedzie. Ma charakter czysto hiperboliczny, co ma służyć zobrazowaniu ogólnej sytuacji. Po więcej informacji zapraszam do zakładek, nie lubię zawiłych powitań.

Dziękuję za każdy komentarz.